چگونگی بیکاری روزنامه نگارهای ما و بیکاری همکاران آمریکایی!

امروزه درآشفته بازارحرفه ای روزنامه نگاری و خبرنگاری در حوزه مطبوعات در کشور به سرمی بریم،  تا جائیکه باید گفت اصلا چیزی هم به نام امنیت شغلی برایمان وجود ندارد. وجود انواع واقسام مطبوعه اجاره ای، صاحبان امتیاز و مدیران مسولی که نه تنها ازاین حرفه خطیر سررشته ، آشنایی و اطلاع و آگاهی کافی ندارند بلکه مدعیانی بسیار قاطع هم در این عرصه هستند و شان و منزلت این حرفه مقدس و رکن چهارم دموکراسی را آنقدر تنزل داده اند که دیگر کسی خبرنگار و روزنامه نگار را همچون گذشته چشم بینا و گوش شنوای جامعه نمی داند، تعطیلی های فراوان به علل گوناگون، فامیلی کردن این بخش،اخراج های مکرربدون دلیل و منطق عقلی و قانونی، وابستگی های حزبی سیاسی اقتصادی، آلوده شدن برخی از تحریریه ها به مسایل مختلف ..... و وووووو تنها گوشه کوچکی از نابسامانی های موجود در حوزه مطبوعات است ،که موجب بیکاری روزنامه نگاران در ایران می شود؛

اما؛

 یک پایگاه خبری آمریکایی با اشاره به بیکار شدن 6 هزار روزنامه نگار آمریکایی تنها طی یک سال گذشته به بررسی علت این کاهش پرداخته که دانستن و مقایسه آن با وضعیت خودمان خالی از لطف نیست.این پایگاه خبری می‌نویسد: فقر اندیشه در جهانی که در آن اطلاعات در درجه اول از طریق تصاویر متحرک منتقل می‌شوند کاهش مخاطب‌های روزنامه‌ها را به همراه داشته است.در این گزارش که در پایگاه اینترنتی "تروث دیگ" آمریکا منتشر شده، آمده است: «افت روزنامه‌ها بخاطر جایگزین فناوری قدیمی چاپ اخبار با سرعت مثل برق اینترنت نیست. افت روزنامه‌ها به خاطر فقر اندیشه در دنیایی است که در آن اطلاعات به صورت چاپی ارایه نمی‌شوند بلکه به صورت تصاویر متحرک سریع منتقل می‌شوند.»بنا بر این گزارش، همه این عوامل دست به دست هم داده‌اند تا روزنامه‌ها را خفه کنند. این گزارش حاکی است، درآمدهای ناشی از تبلیغات به شدت کاهش داشته و برای برخی با افت دو رقمی درصد درآمدی همراه بوده است. شرکت "مک‌کلاچی" که ناشر "میامی هرالد" است شاهد سقوط 77 درصدی سهام خود طی امسال بوده است. شرکت "لی" که ناشر "سنت لوئیز پست" است با افت 84 درصدی سهام همراه بوده است. در این گزارش آمده است:آنچه تنها در سال جاری اتفاق افتاده ناامید کننده است. حدود 6 هزار روزنامه‌نگار در سراسر آمریکا شغل خود را از دست دادند. در این گزارش آمده است: «روزنامه‌ها یک منبع اعتماد عموم هستند. آنها در بهترین حالت ارایه کننده ابزاری هستند که شهروندان بتوانند خود را آزمایش کنند و بتوانند دروغ و سوء استفاده از قدرت توسط افراد منتخب مردم و فاسدان را بشناسند. روزنامه‌‌ها همچنین امکان طرح حف آن دسته از کسانی را به عهده دارند که بدون رسانه بوده و جایی برای بیان مطالب خود ندارند.»